Ενδομητρίωση: μία προσωπική ή διεθνής ιστορία;

Το 2001 αποφάσισα να πάω στον γυναικολόγο, είχε ήδη περάσει αρκετός καιρός από τότε που υποσυνείδητα αισθανόμουν ότι κάτι συνέβαινε αλλά η ανησυχία, ο φόβος της επιβεβαίωσης με κρατούσε απ' το να κάνω το βήμα. Τρία χρόνια νωρίτερα ήταν η πρώτη φορά που με είχε πονέσει κάτω χαμηλά τη στιγμή της συνουσίας, ή τουλάχιστον που το είχα νιώσει τόσο ξεκάθαρα. Τα τελευταία χρόνια οι πόνοι της περιόδου γινόντουσαν όλο και πιο δυσβάσταχτοι και παρόλο που πίστευα ότι αντέχω πολλά, αναρωτιόμουν μήπως τελικά δεν είχα πλέον αρκετή ανοχή στον απλό, συνηθισμένο πόνο της αδιαθεσίας. Κι αυτή η παράξενη, ανεξήγητη, σχεδόν μόνιμη κούραση που μπορούσε ανά πάσα στιγμή να με καθηλώσει;

“Ενδομητρίωση, έχεις ενδομητρίωση”, είπε 'έτσι απλά' ο γυναικολόγος μόλις μου έκανε την εξέταση. Πήγα συστημένη, είχε φήμη ο γιατρός αυτός (αν και βέβαια λίγο αργότερα όταν τον είδα με το τεράστιο πούρο του κι ένα ύφος υπεροπτικό να κάθεται προσκεκλημένος σε μία βάπτιση, τον είδα λίγο διαφορετικά), όπως φήμη και σύσταση είχαν οι περίπου 15 γυναικολόγοι στους οποίους πήγα έκτοτε. Όμως δεν θεωρούσα σωστό να αρκεστώ σε μία μόνο άποψη. Έφτασα όμως στο άλλο άκρο.
Από τότε ξεκίνησε ο γυναικολογικός μου Γολγοθάς, πήγα σε πάρα πολλούς: “Θα πάρεις ενέσεις, arvekap λέγονται, οι οποίες σταματούν την περίοδο, πρόκειται για μία τεχνητή εμμηνόπαυση αλλά θα το κάνουμε διότι η Ενδομητρίωση θρέφεται από το αίμα της περιόδου, εντείνονται τα συμπτώματά της... για κάποιον λόγο ο οργανισμός δεν αποβάλλει όλο το αίμα της περιόδου, παραμένει στο ενδομήτριο και δημιουργεί εστίες, ίσως σοκολατοειδείς κύστες ή συμφύσεις... θα έχεις κάποια συμπτώματά εμμηνόπαυσης αλλά θα'σαι μια χαρά”...
Πέρασαν δώδεκα χρόνια από τότε (τρομακτικό πόσο απλά και γρήγορα), η θεραπεία με τις arvekap δεν βοήθησε καθόλου σε μακροχρόνιο επίπεδο, έχω ήδη κάνει δύο λαπαρασκοπήσεις για αφαίρεση κύστεων και τελευταία μία υστεροσκόπηση. Αν ήξερα στην αρχή, όλα όσα έμαθα μέχρι σήμερα, μέσα από αρκετό πόνο, δεν θα είχα κάνει κάποια πράγματα.
Η έλλειψη πληροφόρησης που υπάρχει στην Ελλάδα σχετικά με την ενδομητρίωση είναι ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ! Κι όμως τόσες γυναίκες θα μπορούσαν να ρυθμίσουν την προσωπική τους ζωή καλύτερα, αν απλώς ΗΞΕΡΑΝ. Γι' αυτό δημιουργώ αυτό το ιστολόγιο, να σας ενημερώσω όλες όσο είναι στις δυνάμεις μου, να μην περάσετε τον πόνο που έχω περάσει, να προλάβετε να κάνετε οικογένεια με φυσικούς τρόπους, να έχετε μία ζωή πιο ξέγνοιαστη. Δεν είμαι γιατρός αλλά ένας άνθρωπος ο οποίος δεν αρκείται στις διαγνώσεις των γιατρών και κάνει έρευνα σε όσο μεγαλύτερο βάθος γίνεται μέσα από διεθνείς οργανώσεις, κλινικές για την ενδομητρίωση. Αν θέλετε, ας ξεκινήσουμε το ταξίδι μας...